رابطه شیوه های جبران خدمات با عملکرد شغلی در میان کارکنان پرستاری

تاریخ دریافت 03/12/1394 تاریخ پذیرش 10/02/1395 چکیده پیش زمینه و هدف: یکی از عوامل تأثیرگذار بر عملکرد شغلی پرستاران، مکانیزم های جبران خدمات می باشد. پژوهش حاضر باهدف تعیین ارتباط بین شیوه های جبران خدمت و عملکرد شغلی پرستاران شاغل دو بیمارستان ولیعصر (عج) و لولاگر به انجام رسیده است. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی به صورت همبستگی در سال 1393 به انجام رسید. تعداد 221 نفر از پرستاران دو بیمارستان ولیعصر (عج) و لولاگر بر اساس فرمول و به روش طبقه ای تصادفی وارد مطالعه شدند. از پرسشنامه پنج بعدی عملکرد شغلی شوایرین و پرسشنامه محقق ساخته جبران خدمت برای جمع آوری داده ها استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون اسپیرمن و به کمک نرم افزار آماری spss ویرایش 18 به انجام رسید. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که عملکرد شغلی پرستاران موردمطالعه درمجموع متوسط می باشد (50/0±76/2). از بین شیوه های جبران خدمت دادن سنوات تشویقی، امکان ادامه تحصیل، ترفیعات شغلی و کارانه مبتنی بر عملکرد به ترتیب واجد بالاترین اولویت شدند. آزمون اسپیرمن بین عملکرد شغلی با شیوه های جبران خدمت پرداخت غیر نقدی (0.0001p= )، کارانه مبتنی بر عملکرد (0.004p= )، دادن سنوات تشویقی (0.0001p= )، کم کردن ساعات کار (0.0001p= )، افزایش تعرفه های خدمات (0.0001p= ) و پرداخت مقدار پول ثابت ماهانه (0.02p= ) رابطه آماری معنی داری را نشان داد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، به نظر می رسد متغیر جبران خدمت پیشگویی کننده مناسبی در عملکرد شغلی پرستاران می باشد. با توجه به تمایل کم تری که برای دریافت مزایای نقدی نسبت مزایای غیر نقدی وجود دارد؛ پیشنهاد می شود اصلاحاتی در شیوه های مختلف جبران خدمت اعمال شود و تأثیر این اصلاحات بر متغیرهایی ازجمله عملکرد شغلی بررسی شود.